با مرموزترین روستاهای ایران آشنا شوید

با مرموزترین روستاهای ایران آشنا شوید

در هر نقطه از ایران روستاهایی خاص با ویژگی های منحصر بفرد وجود دارد. بعضی از این روستاها به واسطه رفت و آمد گردشگران و در نظر گرفتن انواع امکانات تفریحی به جذب گردشگرها اقدام کرده اند و به طبع بیشتر شناخته شده اند و برخی دیگر به دلایلی همچون نداشتن امکانات و خدمات برای جذب گردشگرها ناشناخته مانده اند و یا کمتر شناخته شده اند. در موارد بسیار کم مردم روستا تمایلی به ارتباطات گسترده با مردمان دیگر ندارند و ترجیح می دهند در شرایط ایزوله ای که برای خود ایجاد کرده اند بمانند.

در ایران تعداد روستاهای با ویژگی های خاص زیاد می باشد. در این مقاله به معرفی تعدادی از این روستاها می پردازیم.

ایستا، روستایی که هیچ زنی در آن دیده نشده

روستای ایستا از توابع طالقان در شهرستان البرز می باشد. مردم این روستا از پیروان میرزا صادق مجتهد تبریزی فقیه تجددستیز دوره مشروطه می باشند که همواره مردم را از تجدد و استفاده از دستاوردهای آن بر حذر می داشت. در این روستا اثری از تکنولوژی، ماشین و تلویزیون، لوله کشی آب، تلفن، درمانگاه و برق وجود ندارد. گویی مردم روستای ایستا در زمانی که هیچ گونه امکانات رفاهی به شکل امروزی وجود نداشت متوقف شده اند. به همین دلیل نام این روستا را ایستا گذاشته اند.

مردم روستای ایستا حتی شناسنامه هم ندارند. بنابراین خدماتی هم از دولت دریافت نمی کنند. کودکان این روستا به روش مکتب خانه ای سواد می آموزند. از دیگر عجایب این روستا این است که هیج زنی از بیرون حق ورود به روستا را ندارد و نیز کسی زنان این روستا را ندیده است. می توان روستای ایستا از مرموزترین روستاهای ایران دانست. مردم این روستا نیاز مالی خود را با فروش زمین های پدری در شهر تبریز برطرف می کنند. از آن جایی که در این روستا ساعت نیز وجود ندارد اوقات شرعی نماز و ماه رمضان را نیز خودشان تعیین می کنند.

 زرگر، روستایی که مردمانش اروپایی هستند

روستای زرگر در استان قزوین واقع شده و در ۵۰ کیلومتری شرق آن قرار دارد. مردم این روستای عجیب به لحاظ ظاهری شبیه اروپایی ها هستند و به زبان های فارسی و رومانو صحبت می کنند و به لاتین هم می نویسند. همچنین به زبان ترکی هم تسلط دارند. آن ها خودشان هم نمی دانند از کجا آمده اند و چرا زبانشان رومانو یک زبان اروپایی است. به باور عده ای در جنگ ایران و روم ۲۰۰ سرباز قوی اندام ارتش روم به دست ایرانیان اسیر شدند اما مورد عفو پادشاه قرار گرفتند و در این روستا ساکن شدند. به اعتقاد برخی دیگر اصالت ایرانی دارند و از سربازان شاه عباس صفوی بودند. مردم این روستا زبان خود را زرگری می دانند.

افراد پیرتر این روستا که هنوز چیزی از گذشته ها در ذهنشان مانده می گویند پیرمردی در این روستا زندگی می کرد که تمام حساب و کتاب مردم روستا را به زبان روسی می نوشت. پس از مرگ او دیگر کسی به این زبان ننوشت. مردم این روستا به کشاورزی مشغول هستند و بسیار مهمان نواز می باشند.

روستای ماخونیک و مردمانی با قد ۱۴۰

روستای ماخونیک از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است. مردم این روستا که در حدود ۱۶۴ خانوار هستند قدی در حدود ۱۴۰ سانتی متری دارند. البته در سال های اخیر میزان قدشان متعادل تر شده است. آن ها ابتدا دامدار و کوچ نشین بوده و بعدها در این روستا ساکن شده اند. همچنین خانه هایشان نیز در یک گودی و حدود یک متر از سطح زمین پایین تر و به صورت فشرده ساخته شده است. از ویژگی های جالب مردم روستای ماخونیک این است که تا نیم قرن پیش آن ها کشیدن سیگار را گناه می دانند. لی لی پوت ها به علاوه شکار نمی کردند و گوشت و حتی چای هم نمی خوردند. همچنین تلویزیون نیز تماشا نمی کنند چون در نظر آن ها مانند شیطان است.

روستای صراخیه، ونیز ایران

این روستا در جنوب جاده شادگان-دارخوین در دهستان ناصری واقع شده است. به دلیل اینکه این روستا در میان آب های تالاب شادگان قرار گرفته و زندگی مردم در میان آب ها می باشد به ونیز ایران مشهور شده است. مردم این روستا با استفاده از بلم یا همان قایق های چوبی در این روستا جا به جا می شوند. تالاب شادگان از خود از تالاب های آب شیرین و شور تشکیل شده و ارزش زیست محیطی بسیاری دارد و از سرمایه های طبیعی ایران و جان است که در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده است.

از جذابیت های ونیز ایران وجود آلاچیق هایی درمیان آب ها می باشد که برای استراحت و صرف خوراکی در نظر گرفته شده است. زیبایی های تالاب که همراه با گشت و گذار می توانید ببینید پرنده های مهاجر همچون لک لک، حواصیل، فلامینگو و غاز وحشی می باشد. همچنین اگر علاقه دارید ماهی گیری را امتحان کنید این تالاب دارای انواع ماهی ها می باشد.

میمند، روستایی که مردمانش در کوه ها به دنبال خدا بودند

روستای میمند در استان کرمان واقع شده و در ۳۰ کیلومتری شهرستان شهربابک می باشد. این روستای شگفت انگیز قدمتی ۱۲ هزار ساله دارد و از اولین سکونتگاه های بشر در ایران می باشد. خانه های این روستا همگی در دل کوه قرار گرفته اند و با دست کنده شده اند. این خانه های دستکند یادگار روزهایی است که انسان ها کوه ها را مقدس می دانستند و به دنبال یافتن خدای خود در دل کوه ها این خانه ها را در دل صخره ها کنده اند.

این سازه های باستانی کنده شده در دل صخره ها نوزدهمین اثر جهانی ایران می باشد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. اشیاء یافته شده از این خانه های صخره ای متعلق به دوره ساسانیان می باشد.

سرآقاسید، ماسوله غرب ایران

روستای سرآقا سید در دامنه های سر سبز کوه های زاگرس واقع شده است. این روستای پلکانی از توابع کوهرنگ در استان چهار محال و بختیاری و در ۹۱ کیلومتری شهرکرد می باشد. به دلیل شباهت بافت معماری روستا به ماسوله گیلان به ماسوله زاگرس مشهور شده است. خانه های این روستا با معماری سنتی و از خشت و گل ساخته شده و حیاط خانه های زیرین پشت بام خانه های طبقات بالایی است.

زندگی مردمان این روستا هنوز هم به روش سنتی بوده و از هیزم برای گرم کردن خانه و پخت و پز استفاده می کنند. زنان روستا همیشه لباس زیبای محلی بر تن دارند که یکی از زیبایی های این روستا می باشد.

از ویژگی های جالب روستای سر آقا سید این است که در زمستان ها و با بارش برف راه ارتباطی این روستا با بیرون قطع می شود . تا ۶ ماه در حالت بی خبری از دنیای بیرون قرار می گیرند.

حیله ور، روستایی که مردمانش زیرِ زمین زندگی می کنند

روستای حیله ور در شهر اسکو و در ۲ کیلومتری روستای تاریخی کندوان واقع شده است. این روستا در دامنه کوه های سهند قرار گرفته و در حدود ۲۰۰ خانه خالی از سکنه در آن وجود دارد. احتمال می رود ساکنان این روستا در زمان حمله مغول خانه های خود را تخلیه کرده و به روستای کندوان رفته اند. علت نام گذاری این روستا به حیله ور نوع معاری خانه ها می باشد که حالت استتار دارند و از فاصله دور وجود حفره هایی در دل کوهپایه مشخص نیست. بنابراین از خطر دشمنان در امان بوده اند.

مردم این روستا خانه هایشان را به روش دستکند در دل زمین کنده اند. معماری این خانه ها به گونه ای است که در تابستان ها خنک بوده و در زمستان ها گرم می باشد. همچنین دارای قسمت هایی همچون آشپزخانه و انباری بوده و نیز در برخی گودال ها تنور هم وجود دارد. به دلیل اینکه مردم این روستا خانه های خود را در دامنه کوه ها حفر کرده اند با بارش برف و باران گودال ها از گل و لای پر شده و خانه ها مدفون شده اند. وجود آغل یا آخور در کنار خانه ها نشان از دامدار و کشاورز بودن مردم این روستا در گذشته دارد.

روستای هجیج، خانه های سنگی در دل کوه

این روستا در شمال شهر پاوهو در منطقه اورامانات واقع شده است و دارای منظره بی نظیری از سرسبزی و خرمی می باشد. روستای پلکانی هجیج در دامنه کوه و دره ای پوشیده از گیاه در میان انبوه درختان سرسبز قرار گرفته است. خانه های این روستا همگی از سنگ ساخته شده اند و حیاط یک خانه پشت بام خانه طبقه بالایی می باشد. مردم این روستا به دوختن گیوه های معروف مشغول هستند.

علت نام گذاری این روستا به هجیج هم به دلیل قرار گرفتن آن در یک دره عمیق و پوشیده از گیاهان و درختان می باشد. هجیج به معنای دره عمیق سرسبز است.

روستای درکش، سرزمین گیاهان دارویی

روستای درکش در یک دره عمیق در جنوب غربی شهر آشخانه در استان خراسان شمالی واقع شده است. عبور رودخانه درکش از میان این روستا و نیز وجود چشمه های بسیار باعث بوجود آمدن طبیعت سرسبز و پوشش های گیاهی خاصی شده است. همچنین این منطقه زیستگاه مرال گونه ای گوزن به رنگ قرمز می باشد. ویژگی دیگر این روستای سبز و خرم وجود تنها جنگل بلوط شرق ایران در آن می باشد. همچنین از نکات جالب توجه روستای درکش شناسایی بیش از ۳۸۰ گونه گیاه دارویی می باشد که در حدود ۸۰ نوع آن کمیاب هستند. علت نام گذاری روستا به درکش هم قرار گرفتن در دره سرسبز کش می باشد.

آب اسک، روستایی که در آن به جای مردسالاری زن سالاریست

روستای آب اسک در ۸۰  کیلومتری شهرستان آمل واقع شده است. این روستا مجموعه ای از جاذبه هایی همچون چشمه های آبگرم معدنی با خاصیت درمانی، غار و جاذبه های تاریخی می باشد. اما نکته جالب و البته عجیب درباره این روستا برگزاری رسمی به نام زن شاهی می باشد. در یک روز جمعه در اردی بهشت ماه زنان اسفند دودکنان مردان را از روستا بیرون می کنند و خود را برای اداره امور روستا آماده می کنند. یکی زنان روستا شاه می شود و تعدادی از دختران را به عنوان نگهبان در نقاط مختلف روستا قرار می دهند. زن شاه برای خود وزیر تعیین می کند و در ادامه به کمک هم به مشکلات زنان و دختران روستا رسیدگی می کنند. در ادامه مردان نیز رسم “ورف چال” را انجام می دهند. در این رسم مردان به کوه ها می روند و تکه ای از یخ های کوه را می شکنند و در چاله ای که خودشان کنده اند دفن می کنند تا هنگام بردن دام های خود به چرا، این یخ را آب کنند و دام ها از این آب بنوشند.

سیرچ، روستایی در دل کویر که پیست اسکی دارد

روستای سیرچ در فاصله ۶۰ کیلومتری استان کرمان و در منطقه ای کویری قرار گرفته است. فاصله این روستا با گرم ترین نقطه ایران “گندم بریان” حدود ۴۰ کیلومتر می باشد اما طبیعت روستای سیرچ از شگفتی های این منطقه است. با وجود قرار گرفتن در دل کویر آب و هوای کویری بر پوشش های گیاهی این منطقه تاثیر چندانی نداشته و باغ هایی همیشه سبز و انبوه درختان کهنسال و درختان میوه را در این روستا می توانیم ببینیم.

رودهای همیشه پر آب باعث سرسبزی این روستا شده و آن را به ییلاق کرمان تبدیل کرده است. وجود کوه های پوشیده از برف، درخت سرو دو هزار ساله و نیز چشمه های آبگرم باعث شده تا طبیعت بی نظیر این روستا میزبان بسیاری از گردشگران باشد. حتی در نزدیکی روستا پیست اسکی نیز وجود دارد.

چهار برج، روستایی با تغییرات ژنتیکی عجیب

روستای چهار برج با حدود ۱۰۰۰ نفر جمعیت در ۳۵ کیلومتری شهر اسفراین در استان خراسان شمالی قرار گرفته است. کودکان این روستا از ۳۰ سال پیش با مشکلاتی همچون نابینایی متولد می شوند. به طوری که از میان ۱۰۰۰ نفر جمعیت حدود ۹۰ نفر آن ها نابینا هستند. کارشناسان علت آن را ازدواج های فامیلی و تغییرات ژنتیکی عنوان کرده اند اما به گفته مردم این روستا در میان کسانی که ازدواج فامیلی نیز نداشته اند این مشکل وجود دارد. نکته جالب توجه درباره این روستا این است که حتی تعدادی از گربه ها، گوسفندان و گاوهایی که در این روستا متولد شده اند نابینا هستند. برخی از مردم روستا فرضیه آلوده بودن آب روستا را نیز مطرح می کنند. البته گفته می شود از سال ۱۳۹۱ عارضه نابینایی در نوزادان متولد شده این روستا مهار شده است.

باب زنگی، بلندترین روستای ایران

روستای باب زنگی در بخش راین شهرستان کرمان واقع شده است. این روستا با ۱۰ خانوار در ارتفاع ۳۳۰۰ متر از سطح دریا قرار گرفته است. مرتفع ترین روستای ایران لقب روستای باب زنگی می باشد که همیشه مورد توجه بسیاری از گردشگان قرار می گیرد. آب و هوای این روستا در تابستان مطبوع و خنک می باشد اما در زمستان ها به دلیل بارش برف راه ارتباطی آن برای مدتی قطع می شود.

این روستا در دامنه کوه هزار واقع شده است. این کوه به دلیل وجود هزاران گونه گیاهان به این نام معروف شده است. آبشاری که از دل این کوه جاری می شود منظره زیبایی را بوجود می آورد و گردشگران بسیاری را جذب این منطقه می کند.