غار آبی دانیال، دومین غار آبی بزرگ ایران

در ایران غارهای زیادی وجود دارد که از میان آن ها غارهای آبی با آب های زلالی که از دل صخره هایش در می‌جوشد، ماجراجویی هیجان انگیزی را برایتان پدید می آورند. یکی از این غارهای زیبا، غار دانیال است. برای دیدن دومین غار آبی بزرگ ایران از میان جنگل های انبوه می گذرید و خود را به دهانه غار می رسانید. با رفتن به داخل غار خوب است بدانید که دمای هوا در این غار در همه ماه های سال ثابت است، این مقاله لیدوماتریپ را همراهی کنید تا با غار آبی دانیال بیشتر آشنا شوید.

معرفی غار دانیال

غار آبی دانیال، که به ‌تازگی مورد توجه گردشگران واقع‌ شده، یکی از جاهای دیدنی متل قو است. این غار جزو غارهای رودخانه‌ای ایران محسوب می‌شود و فقط دارای یک شعبه یا دالان اصلی به طول تقریبی ۱۵۰۰ متر و عرض تقریبی یک و نیم متر است. دالان اصلی با پیچ ‌و‌ خم‌های فراوان و گذر دالان‌های تنگ و باریک پر از آب و حوضچه‌ها و آبشارهای کوچک ادامه می‌یابد و در انتها به چند شعبه کوچک ‌تر منتهی می‌شود.

این غار اسم‌های دیگری هم مثل کردکوی، گرده کوه و چاری دارد و دومین غار بزرگ رودخانه‌ای ایران بعد از غار قوری قلعه پاوه، در کرمانشاه به شمار می‌آید. دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان است. آب داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب مختلف آن سرچشمه می‌گیرند، تامین می‌شود. این آب کاملا زلال و از نظر املاح دارای درصد پایینی است که آن را قابل شرب می ‌کند. عمق جریان آب در بخش‌های مختلف غار متفاوت است، ولی به‌طور کلی می‌توانیم بگوییم عمق آب به بیش از یک متر نمی‌رسد. البته چندین گذرگاه و بخش در غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آن‌ها بالا می‌آید و گذر از آن‌ها تقریبا غیرممکن می‌شود.

غار آبی دانیال استلاگمیت و استلاکتیت‌های (چکنده و چکیده) چندین میلیون ساله دارد که ساخت هر سانتی‌متر از آن‌ها حدود ۱۰۰ سال به درازا می‌کشد. راهروی آبی آن طی میلیون‌ها سال با حرکت آب‌های زیرزمینی در سنگ‌های آهک انحلال‌پذیرش شکل گرفته و به این سنگ‌ها اشکال عجیب و غریبی داده است.

غار دانیال کجاست؟

غار آبی دانیال در رشته کوه البرز قرار دارد و از نظر جغرافیایی در نزدیکی روستای دانیال، بخش سلمان شهر در شهرستان عباس آباد، استان مازندران واقع شده است. نام این غار را از روستای دانیال که در چند کیلومتری‌اش قرار دارد، گرفته اند.

مسیر دسترسی به غار آبی دانیال

از جاده چالوس به متل قو یا سلمان ‌شهر بروید. از میدان مرکزی سلمانشهر به خیابان دریا گوشه وارد شوید که به روستای چاری و سپس به روستای دانیال می‌‌رسد. در مسیر رسیدن به غار دانیال هیچ تابلوی راهنمایی وجود ندارد، در نتیجه بهتر است از جی پی اس یا یک راهنمای محلی کمک بگیرید. پس از رسیدن به روستا، از پلی چوبی عبور کنید تا وارد یک جاده خاکی شوید. طول این مسیر در حدود ۲ کیلومتر می‌باشد. جاده‌ فرعی آخر روستا را به چپ پیچیده و آن‌ را تا آخر بروید. پس از رسیدن به رودخانه، ماشین را پارک کنید. از سمت چپ رودخانه، به راه خود ادامه دهید. پس از رسیدن به دومین انشعاب رودخانه، راه سمت چپ را به سمت بالا ادامه دهید. پس از حدود یک ساعت پیاده ‌روی در جنگل، به دیوار سفید رنگی می‌رسید. دهانه‌ غار زیر همین دیواره قرار دارد که جهت آن رو به شمال غربی است.

بازدید از غار آبی دانیال

در غار آبی دانیال خبری از قایق و راهنما نیست. لباس مناسب بپوشید و وارد غار شوید. تقریبا ۱۰۰ متر جلوتر باید وارد حوضچه یک متری آب شوید. در ادامه به بخش هایی می ‌رسید که طی کردن آن ها فقط با سینه‌ خیز ممکن است و برای دیدن بعضی قسمت‌ها باید سختی‌‌هایی را به جان خرید و تحمل شان کرد.

از مهم ‌ترین مزیت‌های غار آبی دانیال این است که هر کجا خسته شدید می‌توانید از همان جا برگردید. بیشتر زیبایی این غار در نیمه اول است و انتهای غار دارای فضایی تنگ ‌تر و سقف آن کوتاه‌ تر است. در انتها سنگ‌ها نیز تیزتر هستند؛ طوری که در انتهای غار باید باز هم حدود ۲۰۰ متر سینه ‌خیز بروید و به مکانی برسید که دیواره‌های غار دیگر آهکی و سنگی نیستند و آب از لای خاک بیرون می‌زند. یعنی اولین سرچشمه‌های آب غار. توصیه ما این است که از همین جا برگردید؛ چون یک رفت و برگشت به انتهای غار تقریبا پنج ساعت طول می‌کشد و سرما و خیسی، حتما شما را اذیت خواهد کرد. موقع برگشت نباید نگران گم شدن باشید؛ چون اگر راه را گم کردید، می‌توانید مسیر اصلی خروج آب را دنبال کنید تا خود را به فضای بیرون برسانید.

بهترین زمان بازدید از غار

دمای هوای داخل غار در حدود ۲۳ درجه سانتی گراد و دمای آب تقریبا ۱۷ درجه سانتی گراد است که تقریبا در تمامی فصول سال ثابت می ماند. بنابراین تفاوتی ندارد در تابستان به این غار سفر کنید یا در زمستان. اما به این نکته توجه داشته باشید که هنگامی که از غار خارج می شوید، تمام لباس هایتان خیس هستند و سرمای زمستان، می تواند بسیار بسیار آزاردهنده باشد. پس سفر به غار دانیال در بهار و تابستان انتخاب مناسب تری است.

هزینه سفر به غار دانیال

سفر به غار دانیال، سفر پر هزینه ای نیست. اگر به صورت خانوادگی یا با دوستان تان به این سفر می روید، فقط هزینه بنزین، لوازم و خوراکی دارید. در صورتی که با تور مسافرت می کنید، هزینه سفر بستگی به آژانس مسافرتی تان دارد.

دیدنی های غار آبی دانیال

ورودی غار

حدودا ۱۰۰ متر بعد از دهانه ورودی غار، حوضچه ای قرار دارد که برای ادامه غارنوردی، باید به این حوضچه وارد شوید. عمق این حوضچه چندان زیاد نیست و تقریبا تا کمرتان می رسد.

قندیل ها

وقتی تا کمر وارد آب شدید، به جاب غر زدن و ناراحت شدن، سعی کنید از زیبایی های درون غار لذت ببرید. تزیینات آهکی را بیبنید که چند میلیون سال قدمت دارند. در این غار قندیل‌ها و شکستگی‌هایی روی سقف وجود دارد که هر یک سانتی ‌مترشان، صدها سال گذشته تا ساخته شوند. حوضچه را که پشت سر بگذارید و ۳۰۰ متر جلو بروید، به تالار خفاش می‌رسید.

تالار خفاش ها

این بخش از غار شاید کمی وحشتناک باشد، اما این هم بخشی از شگفتی و زیبایی غار دانیال است. پس صبور باشید و با احتیاط از این بخش رد شوید و از زیبایی‌های آن لذت ببرید. با ورود به غار و طی حدود ۱۰۰ متر از دهانه آن، وارد یک حوضچه می‌شوید که شما را تا شکم در آب فرو می‌برد. بعد از گذر از این حوضچه و طی ۳۰۰ متر، به فضای باز بزرگی به نام تالار خفاش‌ها می‌رسید. در میانه تالار، تپه‌های بلندی را می‌بینید که بسیار لیز هستند و با فضله‌های خفاش‌ها و گِل پوشیده شده‌اند. اگر سختی بالا رفتن از آنها را به جان بخرید و خودتان را به قله برسانید، کافیست سرتان را بالا بگیرید تا خفاش‌های خفته را بر روی سقف ببینید. این کلونی‌ یا گروه بزرگ از خفاش‌ها در چند متری شما قرار می‌گیرند و برای دقایقی شما را مبهوت خود می‌کند. بعد از تماشای خفاش‌ها از سوی دیگر تپه پایین بیایید و راه را ادامه دهید.

آبشار و تنگه

در ادامه مسیر به اولین آبشار می‌رسید و اگر بخواهید باز هم ادامه بدهید باید از آن صعود کنید. با گرفتن گیره‌های سنگی‌، که بر روی صخره‌ها تعبیه شده‌اند از آبشار بالا بروید و مسیر آب را دنبال کنید. حالا ۸۰۰ متر از دهانه دور شده‌اید و پیش روی شما تنگه‌ای عمیق و پرآب قرار دارد که در وسط آن سقف غار تا نزدیکی سطح آب پایین آمده و یک فضای بسته با یک ورودی و یک خروجی و تقریبا شکلی شبیه به یک سیفون را ایجاد کرده است. شاید در نگاه اول عبور از این قسمت غیرممکن به نظر برسد؛ اما با کمی تلاش می‌توانید آن را پشت سر بگذارید. برای طی کردن ادامه مسیر باید تا گردن داخل آب بروید و با فشار دست به دیواره‌های اطراف سعی کنید که از روی آب عبور کنید. این قسمت حدود ۲ متر عمق دارد و ۳ متر امتداد یافته است که باید به همین روش طی شود.

تالار ریزان

به فاصله ۲۰۰ متر از سیفون اول، بعد از گذر از تنگه و پشت سر گذاشتن مسیری نسبتا طولانی به صورت سینه خیز در آب سرد، به یک سیفون دیگر با دو اتاق بزرگ‌ در دو طرفش وارد می‌شوید. اگر هنوز دوست دارید ادامه دهید باید یک صعود دو متری برای عبور از این نقطه را انجام دهید و از بالای صخره گذر کنید. در ادامه مسیر باید غواصی در غار را نیز تجربه کنید و چند متری را در زیر آب پشت سر بگذارید تا به آن طرف اتاق برسید. با کمی پیاده‌روی خودتان را به تالار دیگری برسانید که نامش ریزان است و در واقع زیباترین بخش غار به شمار می‌رود.

در تمام طول راه از منظره‌ جذاب و قشنگ دیواره‌ها هیجان زده می‌شوید. هر چه زیبایی دیده‌اید، یک طرف و تالار ریزان یک طرف دیگر. در سقف غار آویزه‌های آهکی زیادی می‌بینید که بی‌نظیرند. استلاکتیت‌های جوان، نازک و بلند و تزئینات آهکی شیری رنگ سراسر سقف را پوشانده و جلوه کم ‌نظیری را به نمایش گذاشته‌اند. هرقدر به پیمایش خود ادامه دهید دمای غار و آب کف آن پایین ‌تر می‌آید و سرمای بیشتری حس می‌شود.

جاهای دیدنی اطراف غار آبی دانیال

در مسیر روستای دانیال تا غار دانیال، ۴۵ دقیقه راه جنگلی وجود دارد. در راه درختان انجیلی را می‌بینید که به درخت آهن هم معروف هستند و تنها در جنگل‌های شمالی کشور یافت می‌شوند. البته جنگل اطراف این غار درختان دیگری هم در خود جا داده، از جمله: انواع بلوط، ون، توسکا، نمدار، شیردار و آزاد. در این جنگل، قارچ های بسیار زیبا اما سمی هم وجود دارد.

از جذاب ترین جاذبه‌های نزدیک به غار دانیال، می‌توان به ساحل متل قو و همچنین دریای خزر اشاره کرد. به علاوه، اگر از مسیر جاده چالوس سفر کنید، می‌توانید هم از زیبایی‌های جاده و هم از زیبایی‌های خود چالوس بهره ببرید.

اکوسیستم غار آبی دانیال

در نگاه اول فکر می‌کنید که آب رودخانه‌ی غار دانیال بدون موجودات زنده باشد. با این حال با بررسی‌های انجام شده روی آب و گل و لای حاشیه رودخانه با چندین نمونه جاندار از جمله گونه‌ای سخت پوست (گاماروس)، تک یاخته ها و جانوران ذره ‌بینی برخورد شده است. این جانداران حیاتشان وابسته به فضولات همان خفاش‌های غار است.

البته خود فضولات خفاش‌ها در نواحی گلی و رسی غار هم باعث جلب حشرات تجزیه‌ کننده‌ی مختلف مثل قاب ‌بالان، سوسری‌های غارزی، لارو دوبالان (مگس‌ها) و پولک ‌بالان (بیدها)، پادمان و… شده که در کنار هم اکوسیستم پایدار غار را می‌سازند. همچنین قارچ‌هایی که روی فضولات خفاش‌ها زندگی می‌کنند غذای بسیاری از حشرات غارزی را تشکیل می‌دهند. تجزیه فضولات خفاش‌ها در ثابت نگه داشتن دما و رطوبت غار نیز مؤثر است. از حشرات فراوان این غار می‌توان به گونه‌ای ملخ اشاره کرد که از مواد پوسیده جانوری و قارچ‌ها تغذیه می‌کند. خفاشی که درون غار دانیال زندگی می‌کند از گونه‌ی خفاش‌های نعل اسبی است که در معرض خطر قرار دارند.

جنگل غار دانیال

در مسیر روستای دانیال تا خود غار، جنگلی وجود دارد. مطمئنا شما نمی‌خواهید زیبایی این جنگل را از دست بدهید. از خود روستای دانیال تا غار دانیال نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه راه است. در راه درختان انجیلی را می‌بینید. درخت انجیلی به درخت آهن هم معروف است و فقط و فقط در جنگل‌های شمال کشورمان یافت می‌شود. البته جنگلِ اطراف غار دانیال درختان دیگری هم در خود جا داده. درختانی مثل: انواع بلوط، ون، توسکا، شیردار، نمدار و آزاد.

جنگل به غیر از درخت، پر از قارچ‌های زیبا اما سمی است. سکوت سبز جنگل با صدای پرندگان، خش خش برگ‌ها و البته آب رودخانه‌ای که قرار است بلد شما تا غار باشد، شکسته می‌شود. اگر مراقب نباشید به احتمال زیاد مسیر نیم ساعته تبدیل به مسیر چند ساعته پر از فلش دوربین می‌شود. به خصوص اگر عاشق عکاسی از این منظره‌های بهت‌انگیز باشید.

تجهیزات لازم برای بازدید از غار دانیال

حتما برای پیمایش غار آبی دانیال تجهیزات لازم را همراه داشته باشید:

• دو دست لباس کامل که بهتر است لباس غارنوردی ضد آب باشد.
• دوعدد هدلامپ ضدآب با باتری اضافه
• کفش مناسب برای جنگل‌نوردی و غارنوردی (چکمه برای مسیرهای آبی غار بهتر است)
• کلاه ایمنی
• جعبه کمک‌های اولیه
• غذای خشک و سبک
• دستکش مخصوص
• طناب و چراغ قوه

اقامت در سفر به غار آبی دانیال

اگر قصد شب‌ ماندن را در سفر به غار آبی دانیال دارید، می‌توانید با تجهیزات کامل‌ در نزدیکی غار کمپ برپا کنید. البته این را هم در نظر داشته باشید که شهرهای شمالی خیلی به‌ هم نزدیکند؛ بنابراین در چند شهر اطراف غار دانیال مثل عباس آباد، چالوس، تنکابن و متل قو امکان رزرو هتل و اقامتگاه برای شما وجود دارد. برای این کار کافی است به صفحه رزرو اقامتگاه ها مراجعه کنید و بعد از انتخاب شهر مقصد، انواع اقامتگاه های موجود در آن شهر را ببینید و از میان آن ها مناسب ترین گزینه را انتخاب کنید.

نکاتی که در سفر به غار دانیال لازم است رعایت کنیم

• زمان لازم برای پیمایش کامل غار برای یک تیم کوچک و سریع، سه‌ و‌ نیم ساعت و برای یک تیم متوسط و غیر حرفه ای، چیزی بین پنج تا هفت ساعت است.
• حتما با تجهیزات کامل راهی غار شوید.

اگر چکمه‌ بلند بپوشید، راحت‌تر در آب راه می‌روید. وسایتان را هم توی کوله پشتی بریزید که دستتان آزاد باشد. کلاه ایمنی، ۲ تا هد لامپ ضدآب با باتری اضافه یادتان نرود. لباس کافی بپوشید، اما به ‌هرحال دمای هوا و آب پایین است و ممکن است احساس سرما کنید. از غار که بیرون آمدید، باید لباس عوض کنید، پس یک دست کامل لباس اضافه بردارید.

اگر دستکش کار دستتان کنید، راحت می‌‌توانید از صخره‌ها بالا بروید. جعبه‌ کمک‌های اولیه، آب و غذای سبک هم بد نیست همراهتان باشد. حرفه‌ای‌ها حدود ۳ساعت و نیم برای دیدن غار دانیال زمان لازم دارند. اما ما و شما که حرفه‌ای نیستیم؛ پس بسته به این‌که تا کجا جلو بریم، حدود پنج تا هفت ساعت زمان نیاز داریم یا که کلا می‌توانیم بی‌خیال شویم و برگردیم.

• سعی کنید از بازدید به‌صورت تک‌ نفره خودداری کنید و ترجیحا با گروه‌های غارنوردی یا تور‌های طبیعت‌ گردی عازم شوید.
• در غارنوردی به علت کمبود دید و محدودیت نور، فقط می‌توان چند متر جلوتر را دید پس باید در برداشتن گام‌ها و حرکات تند دقت کامل را انجام داد.
• در صورت گلی بودن مسیر، از بازدید غار خودداری کنید.
• ب‌های داخل غارها عموما قابل خوردن هستند مگر آن‌هایی که در ابتدای غارها وجود دارند که علت آن هم فضولات حیوانات داخل غار مانند خفاش‌هاست.
• طی مسیر دسترسی به غار، ممکن است برای بسیاری سخت باشد.
• از ایجاد سر و صدای زیادی یا پرتاب وسایل خودداری کنید و آرامش خفاش‌ها را بهم نزنید.
• از ریختن زباله در غار یا جنگل جدا بپرهیزید و احترام طبیعت را حفظ کنید. دقت داشته باشید که زباله‌های تجزیه‌پذیر و ته‌سیگار نیز زباله محسوب می‌شوند.
• به ‌عنوان یادگاری، هیچ بخشی از غار را از آن جدا نکنید و بیرون نیاورید.